یادداشت محمد مهدی گورنگی به مناسبت افتتاح سایت
مَگر جُز هَمنَوایی، نوایی دِگَر مانده است ...
در این روزگارِ اندوه، شاید تنها نَوایِ همدلیست که امید را در روح و جانمان باقی گذاشته است و "سالنوا" میکوشد تا گوشهای از این نَوای زیبا را بنوازد.
"وبسایت رسمی سالنوای موسیقی ایران" ضمنِ احترام به روحِ هنرمند فقید "مهندس آیدین الفت" و همهی هممیهنانِ جانباخته در این ویرانسرای کرونا، یکُمِ شهریور را به فرخُندگی میلاد یکی از برجستهترین هنرمندان ایران، استاد حسین علیزاده، برای آغازِ خود برگزید.
با فراهم شدن این سامانه، سالنوا و سالنواییان همچون گذشته، دست در دستِ هم، در جهت تعالی موسیقی میکوشند و سالنوایی به وسعت ایران خواهند داشت.
در این وبسایت، امکانِ ثبت نام، به عنوان عضو، همراه و یا پشتیبان و یاریگرِ سالنوا، برای جامعهی موسیقی ایران، هنرمندان و هنردوستان در هر مکانی فراهم خواهد شد.
بخشها و مطالب مختلفِ سایت، به مرور توسط هنرمندانِ گروه اجرایی در دسترس علاقهمندان قرار خواهد گرفت.
در پایان ضمن سپاس از دوست فرهیختهام علی جعفری پویان، که با طرح ایدهی ماندگارِ سالنوا، در این سالها مدیریت هنری آنرا نیز برعهده داشته است و سپاس فراوان از اهالی شریفِ موسیقی ایران و همراهان همیشگی سالنوا، از همدلانِ گروه اجرایی تشکر میکنم. هنرمندان:
محمودرضا میرصیافی، رضا کلانتری، کامبیز باقری، فریبرز فرهنگمهر، علیرضا صفرنژاد، سمیرا سلمانیلک، نیما جوان، سارا هاشمی، شهره مهرآبادی، مهسا خویی، سینا جعفریکیا، سوگل ضامنی، مهیار سعادتی، آزاده امیری، لیلا حاتمی، سارا عبداللهی
همچنین از تلاشهای ارزشمندِ هنرمندان فرهاد هراتی، بابک شهرکی، فرید حامدی، بردیا صدر نوری، آرش بادپا، بهنود یخچالی، عباس سجادی، علی صمدپور، علی پویا، کسری معظمی، ابریشم معینی، ساحل کریمی، حمید منبتی، امید نیکبین، شقایق شهابی، صادق نوری و ... در به ثمر رسیدن دورههای پیشینِ سالنوا و از یاریگران و حامیانِ سالنوای موسیقی ایران:
مؤسسه فرهنگی هنری راد نواندیش، مجموعه شهر صدای پارسیان، مرکز نشر و پخش جوان، دفتر اقدام منطقهای ایران نهاد بینالمللی گلوبال آندرستندینگ به عنوان یک کرسی از سازمان یونسکو، وودی پرکاشنز، خانه پایور، خانه هنر خرد و گروه درختکاری بازدم
و همچنین خبرنگارانِ فرهنگی
وحید خانهساز، علیرضا سعیدی، نیوشا مزیدآبادی و مهدی عزیزی، سما بابایی و ...
قدردانی میکنم و برای جامعه موسیقی ایران و همهی هموطنان شریفم آرزوی بهروزی، سعادت و به گوشِ جان شنیدنِ «شیپورِ صُبحِ روشنایی» در روزهای خوبِ فردا را خواهانم.
محمدمهدی گورنگی
یکم شهریورماهِ ۱۴۰۰